Gefrustreerd? Wie,....... ik?

Ik ben normaal niet zo snel gefrustreerd, maar nu is het toch echt gebeurt. Het toppunt is bereikt en waardoor........... geluidsoverlast.
Van de negen jaar dat mijn lief en ik nu samen zijn hebben we zeker tussen 6 á 7 jaar geluidsoverlast van de verbouwingen van anderen.
Het eerste jaar hadden we nergens last van, maar toen Aartje Kattestaartje (ik kan het niet laten om haar naam te noemen zo grappig) onze lieve oude buurvrouw niet meer alleen kon wonen en naar het verzorgingshuis verhuisde, ging de woningbouwvereniging een grondige renovering uitvoeren die enkele maanden duurde. Gelukkig gebeurde dat hoofdzakelijk overdag, al was ik overdag ook vaak thuis omdat ik ook avonden  en weekenden werkte. De bewoners die er kwamen wonen (Polen) vonden niets aan de renovering en zijn ook weer grondig gaan verbouwen. Wat ook weer enkele maanden duurde. Eigenlijk ging het al die tijd dat we er nog gewoond hebben gewoon door. Wij dachten nog wat kan je toch allemaal verbouwen aan zo'n iene mienie huisje? Totdat bleek dat het Polen met een bouwbedrijf waren en dat hij thuis vast voor werkte. Zagen, boren je kan het zo gek niet verzinnen. En dat vond dus vooral plaats in de avonden en de weekenden. Oke we gingen verhuizen, we kochten een huis dat compleet naar onze smaak was gerenoveerd, dus we hoefden alleen maar schoon te maken. Weer hadden we het een jaar rustig, de oude mensjes beneden ons lagen allebei in het ziekenhuis toen wij er kwamen wonen, de meneer overleed en de mevrouw zag het niet zitten om er alleen te blijven wonen. Uiteraard werd de woning beneden ons gerenoveerd, onze oude buurtjes hadden er meer dan veertig jaar gewoond dus dat was wel noodzakelijk. Intussen kregen we aan de overkant weer een Poolse buurman met een bouwbedrijf en deze man zaagt en boort liever buiten. Precies op de avonden en in het weekend. Het was weer even rustig (door de week dan) tot we een brief ik de bus kregen, het bedrijf beneden ons wilden gaan uitbreiden en een aanbouw gingen bouwen. De termijn die ze stelden werd ruimschoots overtreden en meer dan een jaar zaten we in de herrie. Soms ook op zondag. En voor de vakantie is er nog een ploeg aan de gang geweest om de schade te herstellen die de verbouwing van het bedrijf bij haar veroorzaakt had. Oké we hadden vakantie, we gingen een weekje weg, en de rest van de vakantie zou vallen in de BOUWVAKVAKANTIE.  De Poolse buurman doet daar natuurlijk niet aan, dus die boorde en zaagde nog lustig door in de avonden en het weekend, maar door de week zou het heerlijk rustig zijn. Echter maandag ochtend werden we gewekt door een onrustbarend geluid, ze zijn een steiger aan het bouwen zei , mijn lief. En ja hoor de VvE aan de overkant heeft blijkbaar een goedkope deal gesloten door werk in de BOUWVAKVAKANTIE te laten doen. 's Morgens om acht uur wordt ik al gewekt door een vent met een stem als een bulldozer, die naar John roept dat hij alweer zijn koptelefoon vergeten is. John heeft blijkbaar zelf ook een koptelefoon op, want hij hoort er niks van. Dus de bulldozer gaat nog even door met zijn geroep. Het herhaalde zich elke dag van de week, ja soms hoop je gewoon dat zo'n koptelefoon aan iemands hoofd vastgroeit. Maar ja het is nu zaterdag, na wat verplichte nummers dacht ik even rustig achter de computer te gaan zitten. En ja hoor de Poolse buurman en zijn zaag zijn ook weer van de partij. Heerlijk hoor, zo'n verplichte vakantie tijdens de BOUWVAKVAKANTIE.

Ik stop ermee, met in de stad te wonen. Ik ga een huisje zoeken op het platteland!

Ethiek in spiritualiteit

Ik dacht nu ik momenteel zelf niet aan schrijven toe kom door het vieren van vakantie, dat het misschien eens leuk was om aandacht te besteden aan het blog van een ander. En toen kwam ik dit blog tegen, volgens mij wel de moeite waard en ook een discussie waard.

Ethiek in spiritualiteit

Rare praktijken.

Zo'n anderhalf tot twee jaar geleden zegde ik mijn lidmaatschap van de boekenclub op. Om helemaal zeker te zijn bezocht ik daarna ook nog één van hun winkels om te checken of ik aan al mijn verplichtingen voldaan had. En zo werd mij verteld, dat ik geen enkele verplichting meer had jegens de boekenclub. Ik bleef wel steeds post van hen ontvangen, het zag er allemaal uit als reclame en omdat ik er geen interesse in had gooide ik het allemaal weg. Tot dat ik bijna een  jaar later ineens een brief kreeg van een incasso bureau of ik maar 99 euro wilde betalen, voor een bonnetje van 25 euro. Incasso kosten ja. Ik kon er toen al niet achter komen of het allemaal wel terecht was, al had ik sterke vermoedens van niet, omdat er in de winkel was gezegd dat ik geen verplichtingen meer had. Ik heb toen dus die 99 euro betaald.

Nu een jaar later vind ik weer een brief van de boekenclub op de mat. Een iets ander formaat dan de andere, dus dacht ik, laat ik hem maar eens open maken. Oké, er staat dus in dat ik het afgelopen kwartaal, nog geen bestelling hebt gedaan en dan ze me daardoor de vrije keuze bon van 25 euro op sturen. Nou ik heb dus niet alleen het afgelopen kwartaal geen bestelling gedaan, ik heb al anderhalf jaar geen bestelling meer gedaan. Boos bel ik op naar de boekenclub! Wat blijkt, na het voldoen van een incasso wordt je automatisch weer aangemeld als lid. Ik zeg nog dringend, maar ik had mij al afgemeld, het lijkt me toch wel raar als jullie mij zonder mijn medeweten weer aanmelden. Ja mevrouw dat is toch de normale procedure.

Hoe normaal vinden jullie zo'n procedure?
En wordt ik straks weer lastig gevallen door incassoburo's, want ik heb het hele jaar al niets besteld, terwijl ik volgens hen gewoon lid ben. Zal ik hen ook eens lid maken  van het steun Miss Me fonds? Bij deze, boekenclub, zijn jullie lid, de minimale jaarlijkse bijdrage is 100.000 euro! En jullie zijn al twee jaar lid. Ik verwacht de inleg voor het einde van de volgende maand. En het mag natuurlijk altijd meer zijn dan die ene ton! Toe wees eens lief, laat je hart spreken.

Runenworkshop

Gisteren naar een gezellige runenworkshop geweest, georganiseerd door Magie aan zee, die ook het heksencafé in Scheveningen organiseert.

Dit zijn wat resultaten:

Dit zijn de mijne!

Tranquilista

Allereerst is tranquilista een erg leuk woord, misschien nog wel iets leuker dan ecofabulous, waar op zich ook niets mis mee is. Beide woorden zijn door schrijfsters verzonnen, die zich beiden ongeveer op dezelfde doelgroep richten. Veggie in pumps heb ik al gelezen, uit Ecofabulous heb ik al gekookt, en ook in Tien Wijs ben ik al begonnen met lezen. En ook Lisette in luilekkerland zal er wel komen denk ik zo. Deze boeken zijn alle van de hand van Lisette Kreischer & co auteurs. En leuk en vlot geschreven. Dezelfde indruk heb ik van 'Tranquilista', dat als ondertitel heeft 'Fabulous en mindful door het leven'. We gaan het mee maken. Wel een voortvarende dame  die Kimberley Wilson, want nog voor het boek werkelijk begonnen is laat ze me al een contract tekenen. Het zogenaamde;

 TRANQUILISTA MANIFEST

waarin ik moet beloven dat ik

• dagelijks contact zal maken met mijn spirituele bron
• elk seizoen doelen zal bereiken en daarvoor steeds een stappenplan zal maken
• me zal inzetten voor zaken die me aan het hart gaan en elke dag iets goeds zal doen
• dagelijks uit zal geven aan mijn creativiteit en wekelijks mijn creatieve bron zal voeden
• mijn ziel zal laten stralen door middel van mijn eigen unieke (kleding)stijl
• iets ga opzetten dat past bij mijn waarden doelen en passies
• een authentiek bedrijf ga oprichten, dat zich richt op de wereld  om me heen
• dit bedrijf op een milieuvriendelijke, strategische manier zal laten groeien, terwijl ik begaan blijf met de mensen om me heen.

Wat denk je, te doen of een onmogelijke opgave?

Horen, zien en zwijgen?

Dat is moeilijk hoor!

en toen waren er al twee.