vrijdag 13 januari 2012

Het onvermijdelijke


Dit weekend ben ik even niet in de buurt van computers, dus even een noodzakelijke stop in het 21 dagen achtereen bloggen. Ik kan er niets aan doen, dus ik plak de twee dagen die ik nu stop er gewoon achteraan en doe er ook nog twee bonus dagen bij. Voor straf. Het zal mij denk ik niet kwalijk worden genomen.

Gelukkig maar, want nu kan ik heerlijk genieten van een weekendje weg. Ik heb er zin in. Misschien kom ik wel met mooie verhalen terug.

donderdag 12 januari 2012

Wensen



Wensen, dat is iets waar ik heel goed in ben. Want zei mijn mama niet altijd een mens zonder wensen is geen mens. En ik wilde natuurlijk graag aan de voorwaarden om een mens te zijn voldoen. Zo heb ik altijd iets te wensen, en bouw ik de mooiste luchtkastelen. Ik richt in gedachten huizen in waarin ik nooit ga wonen. Maar waar ik wel een tijdje wenste dat ik er zou wonen. Ben je dan nooit teleur gesteld dat zo'n huis niet doorgaat is me al vaak gevraagd. En nee dat is nog niet echt gebeurt. Trouwens als zo'n wens vervuld is moet je weer een nieuwe verzinnen, want een mens zonder wensen......

woensdag 11 januari 2012

Jet en Fred


Ik dacht dat ik alles al mee had gemaakt wat ik ivm met het openbaar vervoer en mobiel bellen kan brengen. Dus niet! 

Ik hoorde relaties verbroken worden, ik hoorde ruzies met veel geschreeuw en bedreigingen, ik hoorde handeltjes in handgranaten, ik hoor van andere criminele activiteiten............ allemaal over de telefoon in het openbaar vervoer. Maar dit wat ik nu hoorde slaat werkelijk alles.

Hi, ik bel je want ik wil het nog even over Jet en Fred hebben, hihihihihi, nou ja over Fred........ gedrag......... ontoelaatbaar......... onacceptabel......... symptonen........... gedrag.............. overleg ............. evaluatie......... cliëntendossier............!!!!!!!!!!!

Oh mijn god!!!! Gaan we echt cliënten bespreken in overvolle trams, met naam en toenaam. Sorry hoor, maar dit kan niet!!!!

Gevoel

Ik heb het weer zo'n onbestendig gevoel. Een gevoel dat een beetje schuurt en een beetje wringt. Een beetje zand in je hart, waarom zou ik het uitleggen als er zo'n mooi liedje over is. Ga maar zitten... en luister.

dinsdag 10 januari 2012

Geluk


Als ik mijn Thaise schoonzus vroeg, waarvoor de monnik een of ander ritueel deed, antwoordde zij steevast, voor geluk! Vanavond lieten wij zo'n Thaise gelukslantaarn op waarop onze wensen stonden geschreven. Gelukkig ging alles goed en  hoefde de brandweer niet uit te rukken. We hopen we dat de lantaarn onze wensen naar een plek brengt waar ze worden voorzien van een portie geluk.

zondag 8 januari 2012

Volle maan


Morgenochtend is de maan vol, wat vandaag ook al onder de invloed van volle maan plaatst, de afgelopen tijd heb ik gebruikt om eens te onderzoeken waar ik werkelijk vanaf wil en waar ik werkelijk mee aan de gang wil. Het zijn kleine veranderingen die hopelijk een grote impact zullen hebben en die steeds geëvalueerd en bijgesteld zullen worden. Waar dingen aan toegevoegd zullen worden en waarvan sommige dingen misschien hun belangrijkheid zullen verliezen. Een uiteindelijk doel is er nog niet, misschien komt het, misschien ook niet. Maar alles heeft stil gestaan en wordt nu weer in beweging gezet.  De meeste dingen heb ik al in werking gezet, maar morgen zal ik symbolisch de aftrap geven met een in mijn ogen mooi ritueel. Vandaag zet ik nog even de puntjes op de i om te kijken of alles klopt.

zaterdag 7 januari 2012

Ik heb haar liever dan geluk


Ik heb haar liever dan geluk
Herman Finkers
Kan een zin ooit meer betekenis hebben dan dit?

vrijdag 6 januari 2012

Nieuw



Als ik nieuw google dan wordt er bij de opties al meteen een sje aan toegevoegd wat het dus nieuws maakt. Ik ben eigenwijs en zoek toch op nieuw. Heel veel slogans vliegen om mijn oren. Zo blijken heel veel steden nieuw te willen zijn. Zo'n vier jaar geleden verhuisde ik uit zo'n vernieuwende gemeente, naar Den Haag. Heerlijk hoor verlost te zijn van het constante gehei en de omleidingen wegens wegopbrekingen als gevolg van nieuwbouw in het niewe stadshart. Ze zijn daar nog steeds aan het vernieuwen, ze verzinnen steeds weer iets anders, als het maar nieuw is. Ook mijn huidige woonplaats wordt op google ivm nieuw niet onbenoemd gelaten. Alleen heb ik er hier niet zo'n last van. Ik ben hier heel bewust komen wonen in een oud huis in een oude wijk.

Wat vind ik nog meer onder het kopje nieuw, de films die je gezien moet hebben, de boeken die je gelezen moet hebben en de muziek die je gehoord moet hebben. Het liefst zodra ze uitkomen. En ja ik ben ook weleens op een officiële première geweest omdat er een dienst verleend was aan de regisseur, maar voor de rest kan ik niet zo goed bedenken waarom ik als eerste een nieuwe film gezien moet hebben. Ik ben meer iemand die nog even in de laatste keer dat de film vertoont wordt mijn kans grijp. Met boeken en cd's is het al van hetzelfde een laken een pak. Dat was vroeger wel anders hoor, toen ik al weken voor een singeltje uit kwam bij Simonis stond te zeuren of het nu eindelijk al eens uit was. Tja tijden veranderen.

Dan vind ik ook nog nieuwe records, van de benzineprijzen, het aantal gebruikers van Schiphol

Heel veel topografische namen bevatten het woord nieuw, waarom eigenlijk, denken ze zo hun nieuw staat te verlengen? Zeker nooit nagedacht over hoe snel dingen tegenwoordig verouderen?

De nieuwste kapsels, nieuwste make-up, de nieuwste mode allemaal in het leven geroepen om ons te laten consumeren. Wie volgt dat tegenwoordig nog? Want er is ook weer een nieuwe crisis. Kunnen we ons nieuw nog wel veroorloven, willen we dat nog wel? Waarom lopen we eigenlijk zo achter nieuw aan? Wat is er eigenlijk zo bijzonder aan nieuw?

Volgens mij heeft nieuw niet meer zo'n grote impact op mij!

En ik maar denken dat ik zo voor vernieuwing was! Ik ben er klaar mee, met nieuw!

donderdag 5 januari 2012

Bouwen

Bvb mijn excuses voor het misbruiken van dit communistische/socialistische symbool!


We gaan een thema aan het nieuwe jaar hangen, ik heb er niet serieus over nagedacht, maar ik las het zojuist bij een vriendin en collega blogger. Zij koos voor loslaten.

Maar ik, en ik ben bang dat dit een erg onsamenhangend blog gaat worden, maakte een andere keuze. Een keuze die bij mij past, want in mijn hart ben ik een bouwer, ik bouw graag aan nieuwe dingen. Aan dagdromen soms. Of misschien ben ik juist wel meer een ontwerper die enkel in gedachten bouwt. Ik zou best wel wat aan mijn productiviteit willen sleutelen, maar het is niet geheel aan mij, ik ben vaak gewoon te moe. Misschien moet ik mijn wereld kleiner maken, al hoewel de wereld wil ik allang niet meer verbeteren, ik begin steeds vaker bij mezelf. Doe dingen vaker omdat ik dat belangrijk vind, zonder anderen daarvan te overtuigen. Ik ken ze wel hoor die groot schreeuwers die om het hardst schreeuwen over dingen die niet kunnen en niet mogen, terwijl ze zelf nog heel veel dingen doen die ook niet kunnen of mogen. Ze schreeuwen dan net over de dingetjes die ze met gemak kunnen volhouden, maar over die andere dingen moet je niet bij hen aankomen, ze zijn al zo goed en je kan niet overal rekening mee houden. Waarom zij menen dat zij anderen dan wel lastig kunnen vallen over die paar dingen die zij dan goed doen is mij geheel een raadsel.

Ik kies voor bouwen, je schouders ergens onder zetten, omdat dat het enige is dat vooruit helpt. Het heeft positiviteit in zich,  en groei, en je kunt je invloed aanwenden door de keuzes die je maakt. De crisis wil ik het liefste vergeten, die is zo deprimerend niet iets om lang bij stil te staan. Waarom zou het mij aan moeten gaan? Verder dan dat ons geld ook bij een bank geparkeerd staat en we een hypotheek hebben kan ik niet bedenken, op dit moment. Lief ligt goed in de roerige arbeidsmarkt van dit moment, daardoor is het niet nodig dat ik me op de arbeidsmarkt begeef, waardoor ons leven een heel stuk rustiger is dan wanneer dat wel het geval zou zijn. Dat was een keuze. Het verlangen is er om zoveel mogelijk onafhankelijk te zijn, daar wil ik wel aan bouwen. Maar waar begin je? Hoe doe je dat? Ik ga er over denken, maar zeker weten, het thema voor 2012 is bouwen.

woensdag 4 januari 2012

Zo gaan de dingen soms



Veel plezier beleefde ik niet meer aan koffie drinken, voor mezelf zette ik het nog nauwelijks. Alleen als Lief zin had in koffie dronk ik soms een kopje mee. Af en toe verwende ik me buitenshuis weleens met een espresso, cappuccino of een latte macchiato, dat smaakte me veel beter. Vooral de espresso macchiato die ik onderweg naar West Vlaanderen steeds nam. Ik had al eens naar zo'n D u l c e  G u s t o  apparaat gekeken en naar de koffie capsules in de appie, maar goedkoop was het allemaal niet. Ik besloot om het maar niet te doen. Ondertussen ging Lief thuis ook steeds minder koffie drinken, omdat hij vond dat hij op zijn werk al een overdosis nam. We werden thuis dus zo goed als teatotal. Tot ik op een dag besloot als we toch zo weinig koffie dronken dan mocht de koffie die we dronken toch wel lekkere koffie zijn, dan zou het wel meevallen met de prijs van de capsules, toch! Lief was het ook eens we zouden van het december voordeel een nieuw apparaat kopen.

De volgende dag belt mijn broer, dat komt niet zo heel vaak voor. Ik ben er voor hem in tijden van nood, maar voor de rest hebben we maar bitter weinig contact. Ik was dus al verbaasd dat hij mij belde en toen stelde hij me ook nog eens zo'n rare vraag. 'Hoe ik mijn koffie zette?' Nou gewoon met een koffiezetapparaat. Of ik geen zin had in  een D u l c e  G u s t o vroeg hij toen? Want iemand had een spik splinter nieuw apparaat ingeleverd bij de Kringloop waar hij werkt, en als ik wilde mocht ik het hebben. Ik viel bijna van mijn stoel van verbazing. 's Morgens had ik nog een bericht op Facebook geplaatst, dat ik dacht dat er die dag iets leuks zou gaan gebeuren. En nu gebeurde dit. Ja natuurlijk wilde ik het hebben. Ik vertelde hem dat ik net de vorige dag had besloten dat ik zo'n apparaat wilde en dat we het steeds niet hadden gedaan omdat het toch wel duur is.

Gisteren ben ik het apparaat gaan halen, nieuw in doos. En zo juist heb ik mijn eerste Latte er mee gemaakt. Heerlijk hoor, jezelf zo verwennen. Het klinkt misschien als een ongelofelijk verhaal, maar soms gaan de dingen zo.

dinsdag 3 januari 2012

Klein bericht



Vandaag even dicht
Even een klein bericht
Even geen woorden
Maar stille gedachten

En muziek

maandag 2 januari 2012

Wakker

Mijn dag en nachtritme is volledig in de war. Daarom is het best wel goed dat ik vandaag om kwart over zeven ben opgestaan, want zoals ik me had voorgenomen, zou ik onderzoeken wat voor mij een goede tijd is om op te staan. Ik wil 's avonds niet al te vroeg naar bed maar toch lang genoeg slapen om goed uitgerust te zijn. Eigenlijk sta ik elke dag wel vroeg op, want ik vind het wel gezellig om 's morgens thee te zetten en lunch voor Lief te maken en meteen ontbijt voor mij. Maar daarna ga ik vaak nog terug mijn bed in, om wat slaap in te halen. Want we vinden het 's avonds vaak te gezellig om vroeg te gaan slapen. Lief kan daar blijkbaar goed mee dealen zolang hij maar wat slaap in het weekend kan inhalen. Maar ik heb gewoon elke dag genoeg slaap nodig. Nu na een week vakantie ligt mijn dag en nachtritme dus helemaal in duigen. De avonden werden steeds langer en van de ochtenden bleef weinig over. Vandaag dus de omslag terug naar een 'normaal' ritme. Vanmiddag zal de man met de hamer wel weer langskomen, maar misschien ben ik hem te slim af door op het juiste moment om de boodschappen te gaan. En anders hopen op mijn prins die me wakker kust.