Gefrustreerd? Wie,....... ik?

Ik ben normaal niet zo snel gefrustreerd, maar nu is het toch echt gebeurt. Het toppunt is bereikt en waardoor........... geluidsoverlast.
Van de negen jaar dat mijn lief en ik nu samen zijn hebben we zeker tussen 6 á 7 jaar geluidsoverlast van de verbouwingen van anderen.
Het eerste jaar hadden we nergens last van, maar toen Aartje Kattestaartje (ik kan het niet laten om haar naam te noemen zo grappig) onze lieve oude buurvrouw niet meer alleen kon wonen en naar het verzorgingshuis verhuisde, ging de woningbouwvereniging een grondige renovering uitvoeren die enkele maanden duurde. Gelukkig gebeurde dat hoofdzakelijk overdag, al was ik overdag ook vaak thuis omdat ik ook avonden  en weekenden werkte. De bewoners die er kwamen wonen (Polen) vonden niets aan de renovering en zijn ook weer grondig gaan verbouwen. Wat ook weer enkele maanden duurde. Eigenlijk ging het al die tijd dat we er nog gewoond hebben gewoon door. Wij dachten nog wat kan je toch allemaal verbouwen aan zo'n iene mienie huisje? Totdat bleek dat het Polen met een bouwbedrijf waren en dat hij thuis vast voor werkte. Zagen, boren je kan het zo gek niet verzinnen. En dat vond dus vooral plaats in de avonden en de weekenden. Oke we gingen verhuizen, we kochten een huis dat compleet naar onze smaak was gerenoveerd, dus we hoefden alleen maar schoon te maken. Weer hadden we het een jaar rustig, de oude mensjes beneden ons lagen allebei in het ziekenhuis toen wij er kwamen wonen, de meneer overleed en de mevrouw zag het niet zitten om er alleen te blijven wonen. Uiteraard werd de woning beneden ons gerenoveerd, onze oude buurtjes hadden er meer dan veertig jaar gewoond dus dat was wel noodzakelijk. Intussen kregen we aan de overkant weer een Poolse buurman met een bouwbedrijf en deze man zaagt en boort liever buiten. Precies op de avonden en in het weekend. Het was weer even rustig (door de week dan) tot we een brief ik de bus kregen, het bedrijf beneden ons wilden gaan uitbreiden en een aanbouw gingen bouwen. De termijn die ze stelden werd ruimschoots overtreden en meer dan een jaar zaten we in de herrie. Soms ook op zondag. En voor de vakantie is er nog een ploeg aan de gang geweest om de schade te herstellen die de verbouwing van het bedrijf bij haar veroorzaakt had. Oké we hadden vakantie, we gingen een weekje weg, en de rest van de vakantie zou vallen in de BOUWVAKVAKANTIE.  De Poolse buurman doet daar natuurlijk niet aan, dus die boorde en zaagde nog lustig door in de avonden en het weekend, maar door de week zou het heerlijk rustig zijn. Echter maandag ochtend werden we gewekt door een onrustbarend geluid, ze zijn een steiger aan het bouwen zei , mijn lief. En ja hoor de VvE aan de overkant heeft blijkbaar een goedkope deal gesloten door werk in de BOUWVAKVAKANTIE te laten doen. 's Morgens om acht uur wordt ik al gewekt door een vent met een stem als een bulldozer, die naar John roept dat hij alweer zijn koptelefoon vergeten is. John heeft blijkbaar zelf ook een koptelefoon op, want hij hoort er niks van. Dus de bulldozer gaat nog even door met zijn geroep. Het herhaalde zich elke dag van de week, ja soms hoop je gewoon dat zo'n koptelefoon aan iemands hoofd vastgroeit. Maar ja het is nu zaterdag, na wat verplichte nummers dacht ik even rustig achter de computer te gaan zitten. En ja hoor de Poolse buurman en zijn zaag zijn ook weer van de partij. Heerlijk hoor, zo'n verplichte vakantie tijdens de BOUWVAKVAKANTIE.

Ik stop ermee, met in de stad te wonen. Ik ga een huisje zoeken op het platteland!